Afgezonderd....

Tja en dan zit je dag 3 al op zolder. Als een vreemde in je eigen huis. Helaas mocht het virus mij niet voorbij gaan en heb ik de mogelijkheid gekregen om het te ervaren. Wat is dit een rare gewaarwording. Het begint met een kuchje, een kriebel. Ik nog in twijfel of het niet de stof is, zit het niet tussen mijn oren etc. Wel wetende dat mijn oma positief getest was ( waar ik boodschappen had gebracht).

Dus nergens naar toe op dat moment en ik kijk het een dag af. En ja hoor de volgende dag voelde ik me niet zo lekker, belabberd. Dus op naar de test- straat en testen maar. Helaas was deze positief. Vanaf het moment van testen heb ik me ook binnenshuis afgezonderd. En zit ik nu dag 3 op zolder. In mijn uppie en beneden mij draait alles door. De kinderen en Adjan zijn ook in quarantaine natuurlijk, maar hebben iets meer bewegingsvrijheid dan ik dat heb.

Het is al bijna een uitje als ik naar de wc moet of in bad ga. Jippie er staat iemand op afstand van mij tegen me te praten. Jee iemand zet een bord eten boven voor me neer. Ieder live contact is een feestje. Vermoeiend maar toch een feestje. Ik ervaar nu hoe belangrijk live contact is voor de mens. 

Telefonisch kan natuurlijk ook maar toch is dat anders. Ik mis het gevoel van fysieke aanwezigheid, de sfeer, het non - verbale, maar ook je intuïtie die lastiger digitaal aan te voelen is omdat je niet het totaal plaatje kunt scannen.

Wat zijn voor mij de leerpunten die ik eruit kan halen. Alles draait ook door zonder mij. Natuurlijk probeer ik telefonisch alles zo veel mogelijk te controleren. Meldingen van school komen ook binnen op mijn ipad. Dus nee Lotte jij moet nog wel even dat regelen voor school, oh fijn dat je dat goed maakt. Adjan zorg jij wel voor de was, die moet nog in de droger niet vergeten hoor. Zie je het al voor je. Een moeder die altijd alles regelt in het huis, de opvoeding etc. die nu alles los moet laten! En ze doen het gewoon goed!!! Oké leermomentje voor mij, dat dus. 

Dan hebben we nog dat alle lieve familie, vrienden hulp aanbieden. Ook dat is een leerpuntje. Vragen om hulp wanneer nodig. Nu zeg ik nog nee joh is niet nodig het lukt allemaal wel thuis. En toch is het fijn om te weten dat mensen voor je klaar staan. Gelukkig bestaat er ook de AH bezorgservice.  

Mijn ouders hebben beide ook Corona en ik heb nog een broer. Die mag het nu allemaal regelen voor mijn ouders. Dat is ook lastig hoor. Normaal had ik er lang eten gebracht, een pan soep of wat dan ook. Mezelf ook nuttig gemaakt en nu kan ik dat niet. Het enige wat ik kan doen is op afstand vragen hoe het is, een belletje doen en zeggen dat ze zich niet om mij ongerust moeten maken. 

Nou de komende dagen verblijf ik nog fijn in mijn eigen bubbel. En hoop ik snel op te knappen. Ik hoop dat Adjan en de meiden niet besmet zijn geraakt en dat zij snel het huis weer mogen verlaten.  Ik wil alleen nog maar zeggen dat ik super trots op ze ben! En ik vermoed dat ik straks zo blij ben dat ik weer een vaatwasser uit mag ruimen, een was aan kan zetten niet met doekjes en handschoenen rond moet lopen en gewoon alles onbewust aan mag raken.